Ίσως
κι ο θάνατος να είναι ένα διάλειμμα
−κάποιοι το πιστεύουν−
στο μπάνιο δίπλα στα ξυριστικά
στην καμένη λάμπα της κουζίνας
στο κλειστό ψαράδικο λόγω πανσελήνου

όμως εδώ δεν είναι Αϊντάχο ή Λονγκ Άιλαντ
παρά το Διδυμότειχο λίγο πιο κάτω από το Τριεθνές

κι ίσως εδώ
τα πρωινά χασμουρητά να μοιάζουν
με ηφαιστειακές κοιλάδες
η γλώσσα ίδια αμοιβάδα
το πλειστόκαινο μόλις που να φαίνεται απ' τον αεραγωγό

κι ίσως ο θάνατος εδώ
είναι ένα αντίστροφο καθήκον
μία προσποίηση
όπως
ένα χωνάκι παγωτό
στο χέρι ενός συνοριοφύλακα