Πόσο κοντό ήταν το χέρι του
μέχρι πού έφτανε
κι ας μην το είχε κόψει
έδειχνε ο λεκές στο μανίκι του
στο ύψος του αγκώνα
από επιθέσεις που διέταζαν
η μέση και η υγρασία
(έξω ξύριζε σύριζα η ελπίδα
εκείνο τον καιρό)
λατρευτικά όπως έσκυβε
λες και πήγαινε
ν’ αρπάξει μια λέξη με το στόμα
από σφιχτό υπογάστριο
θνήσκουσας νεάνιδος
και πως τον παίδευε που ξημέρωνε
εξόριστη η αθυροστομία