Στα μάτια το δάκρυ σταγόνες
περνούν τα λεπτά σαν αιώνες.
Αγάπησες, δόθηκες
κι όμως προδόθηκες καρδιά.

Και τώρα που έρχεται η χειμωνιά
δεν ξέρεις που θα βρεις κι εσύ ζεστασιά
να γείρεις, να γείρεις, να γείρεις καρδιά.

Στη σκέψη χιλιάδες εικόνες
θυσίες πολλές και αγώνες
κουράστηκες, πόνεσες
κι όμως πληγώθηκες καρδιά.

Και τώρα που έρχεται η χειμωνιά
δεν ξέρεις που θα βρεις κι εσύ ζεστασιά
να γείρεις, να γείρεις, να γείρεις καρδιά.

Σε κάποια γωνιά τα ενθύμια
γινήκαν κι αυτά σαν αγρίμια
ορμούν, σε σπαράζουν, φωνάζουν
φωνάζουν καρδιά.

Καρδιά, καρδιά,
καρδιά, καρδιά,
καρδιά.