Κάηκαν τα μάτια μου, του έγραφε, σκοτώθηκαν οι λέ-
ξεις μου. Απόκαμα να ντύνω τις κέρινες κουκλίτσες που
λιώνουν στον πρώτο ήλιο της μετωνυμίας. Ανώφελες
οι υποκαταστάσεις. Τι να μου κάνουν αυτό το σκληρό
βράδυ που σαρώνει τη μοναξιά μου. Θα μείνω εδώ κι
εσείς, αθέατος, απέναντι να παίξουμε το παιχνίδι της
αντοχής. Εσείς θα είσαστε ο νικητής κι εγώ θα τιμω-
ρηθώ με το να εφεύρω μια νέα γλώσσα πού να εμπε-
ριέχει την άκρατη, πηχτή σιωπή και τ’ αδειανά χέρια