Οι στίχοι, σαν τα παιδιά.
Μέσα στα σπλάχνα μεγαλώνουν με μυστικούς θορύβους,
πονάνε μέσα σου, αρρωσταίνουν,
παίρνουν απρόσμενα τ΄ανάστημά τους,
μια μέρα σηκώνουν κεφάλι
ενάντια σε σένα που τους γέννησες,
όσο να φύγουν κάποτε οριστικά
και να μην είναι πια δικοί σου μόνο.