Ένα απλωμένο χαρτί για ομπρέλα μέσα στη βροχή
ένα τσαλακωμένο χαρτί για καρδιά μες στους ανθρώπους.
Ό,τι κι αν κάνω με τρομάζει
μα ό, τι δεν κάνω πιο πολύ με βασανίζει.
(Μοιραζόμαστε τον πόνο με τα πράγματα
όπως τα στραγάλια στο πανηγύρι της Αγίας Μαρίνας.)
Ένα χαρτί που πέταξα στο βρόχινο ρείθρο
και τώρα πάνω στο γόνατο το ισιώνω
να στρώσει σαν πουκάμισο σιδερωμένο
όσο κι αν έσβησε για πάντα
εκείνη η τυχαία λέξη
που είχες γράψει με μελανί μολύβι.