Μπορεί να έρθει ένας από την Τυφλίδα και να με σκοτώσει.
Τότε (στον αέρα) θα χλωμιάσει μια μέρα
που ήτανε γαλάζια όπως το φλυτζάνι σου του καφέ.
Το τρεμούλιασμα μερικών καλαμιών της πρασινάδας, που το είχα από καιρό παρατηρήσει,
θα σταματήσει επιτέλους ολότελα.
Ένας νεκρός άνθρωπος, που φυσικά έχει σαπίσει,
δεν έχει πια κανέναν που να ξέρει τί όψη είχε.
Γιατί τώρα λείπει το σημείο αναφοράς.
Οι τολύπες του καπνού που στο μεταξύ διαμέσου δισεκατομμυρίων ουρανών
έχουν ανεβεί, χάνουν την πίστη τους στο θεό, και πολλοί τριγυρίζουν τις γυναίκες
καπνίζουν, πίνουν, φλυαρούν
και όλα είναι πέρα για πέρα ολράϊτ.