Eί!—Naι!
δική μας η θάλασσα
δικό μας το ποίημα
Είναι δίκιά μας η μουσική.

άφησα πάλι τον κόσμο μικρό
μινόρε
έκπληκτο σε κλίμακες της χαράς
ελεύθερο στις άκρες των δακτύλων σου
ακορντεόν!

—Ήμασταν υπέροχοι μέσα στον στροβιλισμό

Προκυμαίες και πύργοι στο πέλαγος
Σύννεφα στο μπλε
Ερωτικοί σαν τα χείλη
Φλογίσαμε τον νέο κόσμο
Με είδη ευφάνταστα
Και προικισμένα όλα τους
Να αγαπούν τις εμμονές μου
Όπως εσένα προσέχουν
Σε άλλες χώρες
Πόσα ποιήματα ναυαγοί;