Γεμάτο ρούχα είναι το ντουλάπι
των παιδιών.
Φορεμένα απ' όταν ήταν μικρά.
Κι είναι στ' αλήθεια ξεχωριστή χαρά
σαν σκέφτομαι πως κάποτε τα φόρεσαν.

Ρούχα μικρά σαν ν' ανήκουν σε κούκλες
με δαντέλες λευκές
και κορδέλες κόκκινες
για τις γιορτινές μέρες.
Ούτε τα παιδιά πιστεύουν
πως κάποτε όλ' αυτά ήταν δικά τους.

Μες στο ντουλάπι τους
μετρώ κι εγώ τα χρόνια μου.
Θυμάμαι τη νιότη
που τη ζήλευε ο καιρός.

Μα είναι η χαρά ξεχωριστή
βλέποντας πως τα ρούχα αυτά
δε χωράνε πια στα σώματά τους.

Αγαπημένα μα παράταιρα.
Δικά τους ρούχα, παιδικά
μες απ' τον ύπνο των παλιών Κυριακών.