Ω χώρα ανίκητη χώρα
με το γαλανόλευκο πονοκέφαλο
το μαυρισμένο πισινό
και τ' ακατάληπτα μυστήρια.
Ω χώρα χωρίς χώρο
όλο τομάρια και ευαισθησία
γέμισε η αυλή μου.
Μα πού ζεις λογική ΄
και δεν σε ξέρω.

Σε μια σημαιοστολισμένη αφίσα
μας στρίμωξαν όλους
Δημόσιο και Ιδιωτικό τομέα
οι μισοί όρθιοι
οι άλλοι μισοί καθιστοί
κι όλοι μαζί
ελεύθεροι επικολλημένοι
ρετσίνα κι ευδιαθεσία
στα πέρατα ομολογούμε.

Ω χώρα Ταντάλου χώρα
κάτω στον Άδη
χωρίς τροφή χωρίς νερό
παλαμάκια ακούγονται
και τσιφτετέλια.