Τη βάρκα

με τις χίλιες φωνές

έλυσαν απ’ τη θάλασσα

έχουν το ίδιο πρόσωπο οι νεκροί

όταν κοιτάζουν το φεγγάρι

τα χνώτα τους ταχυδρομούνται

αναλφάβητα

για να προφτάσουν τις ειδήσεις των οκτώ

μια πολυθρόνα παλιά

κομμάτι από σάρκα

στα κύματα

κι ο σώζων εαυτόν ακανθώνεται

προσεχώς

ένα παπούτσι μικρό επιπλέει

ένα παπούτσι τυφλό

με κοιτάζει κατάματα