Μπορντό, δερμάτινο, σκληρό μπορντό κι αγαπημένο,
αυτό σε ζει όλη τη μέρα, εγώ μονάχα όταν σ’ αφήνει.
Και έχω ζαλίσει τον καιρό με θέμα κουρασμένο
πετάς τα ρούχα, το φιλί, όταν στα γρήγορα σε γδύνει.

Κοίτα να δεις που σε ζηλεύω,
πέτσινο, ελεύθερο σακάκι,
αγρίμι χάθηκες για ’κείνον,
θηρίο εκείνος και φαρμάκι.
Αγρίμι χάνομαι για σένα
θηρίο για μένα και φαρμάκι.

Ήλιος, πανσέληνος προχθές, το δέρμα σου στο σπίτι,
μυρίζω άλλη ομορφιά και το μπορντό σα να μαυρίζει.
Δεν είμαι πια αυτή που θες δεν είμαι η Αφροδίτη,
γυρνάς, στο μάγουλο φιλί μα το φιλί σου δεν γυρίζει.

Κοίτα να δεις που σε ζηλεύω,
πέτσινο, ελεύθερο σακάκι,
αγρίμι χάθηκες για ’κείνον,
θηρίο εκείνος και φαρμάκι.
Αγρίμι χάνομαι για σένα
θηρίο για μένα και φαρμάκι.