Πελαγίσια όνειρα στις ράχες των νησιών,
προσκυνητές ανεβαίνουν τα σκαλιά
των κάτασπρων εξωκλησιών.
Το φως σε φαναράκια πολύχρωμα,
ο άνεμος βαδίζει σε ξυλοπόδαρα.
Τ’ αγάλματα γαλήνια μες στη σιωπή,
η αγάπη ζεστή στ’ αθώο τους βλέμμα.
Κρατά χελιδόνια το σύννεφο μέσα στo όνειρο,
άργησε το καράβι με τους πελαργούς.
Οι ανεμώνες ανηφορίζουν στις πλαγιές,
ξαπλώνουν στα χαμομήλια οι γίγαντες των παραμυθιών.
Οι κρατήρες των φεγγαριών γεμάτοι κρασί και λάβα,
ευλαβικά ηχούν τα βιολιά της άνοιξης.