Ήτανε περασμένα μεσάνυχτα του Σαββατόβραδου
Η πόλη ντυνόταν νωχελικά
τα νυχτικά της
κι εγώ έσκυβα ανεμπόδιστα
πάνω σ’ ένα χειρόγραφο
για να λύσω
το σταυρόλεξο της ύπαρξής σου
στη ζωή μου
Μα καθώς η οσμή της νύχτας
διαπερνούσε τα ρουθούνια μου
ένιωσα
τον ιδρώτα της κρεβατοκάμαράς σου
να κυλάει ξέφρενα
πάνω στο κορμί μου
Έριξα μια απελπισμένη ματιά
στο μισοτελειωμένο σταυρόλεξο
και πήγα να ξαπλώσω
Ποτέ δεν κατέληξα
σ’ ό,τι
πραγματικά ποθούσα