Μάλλινος σκούφος
στους ώμους τον λαιμό κασκόλ
βαρύ παλτό
μνήμες βαριές
και ποιήματα

–προπάντων τα ποιήματα–

στο χώμα βιαστικά παρατημένα.

Μες στους υγρούς καθρέφτες
μνήμες νωπές αντικρινές
από κοινό εφήμερο τραπέζι.

Σε κούρασε ο χειμώνας φαίνεται
κι έφυγες σιωπηλός απόψε
δίχως αποσκευές
γυμνός
σε χώρες μακρινές να ξημερώσεις.

Εκεί που πάντα έχει ήλιο.
Εκεί που ο ποιητής δεν θα κρυώνει.