Άνδρας με το κομματιασμένο
κορίτσι αγκαλιά
θηρίου μάτια λαβωμένος
τρέχει στα τυφλά
ψάχνει απεγνωσμένα έναν γιατρό
και τρέχει
πιο γρήγορος κι από το αίμα
τρέχει

στα χέρια του το αποθέτει
στραγγίζει τη μεγάλη του καρδιά
του την προσφέρει
σφάγιο σε Θεό

ας ήταν να φυσήξει ούριος άνεμος
και να γυρίσει πίσω ο χρόνος
να φέρει το κορίτσι
να το σώσει

κορίτσι δίχως πρόσωπο
κορίτσι με τα κόκκινα μαλλιά
τα πελαγίσια μάτια

–το κορίτσι του–
που γέλαγε
όπως γινόταν ήλιος.

Ο άνδρας τρέχει
μόνος τώρα στα τυφλά.

Μόλις τον ήλιο του έχασε
πάει έδυσε για πάντα.

(Πώς να χωρέσεις θάνατον σε μια φωτογραφία;)