Θα ξανάρθεις

ένα καλοκαιρινό βράδυ

που το φεγγάρι θα γονατίζει

στο τελευταίο τέταρτο

ν’ αδειάσει στη θάλασσα

τις τελευταίες ανεκπλήρωτες ευχές

ξυπόλυτη θα χορεύω στην άμμο

ντυμένη απροσδιόριστα ταξίδια

θα κρατάς ένα καλάθι γεμάτο αστέρια

τρυφερά θα τα καρφώσεις στα μαλλιά μου

η νύχτα θα πλέκει

δαντελένια φυλαχτά στις λέξεις

να ξορκίσει τον άνεμο

μην κλέψει την ψυχή τους

κι όλο το φως στα μάτια μου

στιγμή από αλάβαστρο

που διένυσε δεκατρείς ζωές

σε μυστική παραίσθηση

να σ’ ανταμώσει.