Είπαν τα χείλη σου τα όνειρα περνάνε
κι αυτό που ζήσαμε μου λες θα ξεχαστεί
είμαστε κύματα που πέφτουνε και σπάνε
πάνω σε ξένου καραβιού την κουπαστή

Δεν έχει ψέμα στη ζωή να μην τελειώνει
να σε φυλάξει ώσπου να ‘ρθει το πρωί
ό, τι σε πάει στο Θεό μετά σε λιώνει
χάνεται μέσα στη δική του τη ζωή

Είπαν τα χείλη σου μια τύχη μάς ορίζει
κι αυτό μου λες ήταν γραμμένο να χαθεί
είμαστε φύλλα που ο καιρός τα κιτρινίζει
φύλλα που πέφτουν και τα παίρνει η βροχή

Δεν έχει ψέμα στη ζωή να μην τελειώνει
να σε φυλάξει μέχρι να ‘ρθει το πρωί
ό, τι σε πάει στο Θεό μετά σε λιώνει
χάνεται μέσα στη δική του τη ζωή