Με περιφρονάς
γιατί δεν φεύγω μακριά σου αφού με διώχνεις
και σ’ αγκαλιάζω όταν με θυμό με σπρώχνεις.
Με περιφρονάς
όταν αγάπη σου ζητώ γονατισμένη
γιατί είναι αδύνατον να νιώσεις τι συμβαίνει.
Με περιφρονάς, με περιφρονάς,
με περιφρονάς.

Μα αν δεν καταφέρω μια στιγμή κι εγώ να κλέψω
αυτά που έκλεψες αγάπη μου από μένα,
θα καταλάβαινες πως δεν μπορώ ν’ αντέξω
γιατί στα στήθια μου καρδιά έχω εσένα.

Με περιφρονάς, με περιφρονάς,
με περιφρονάς.

Με περιφρονάς
για την επίμονη αυτή μου ικεσία
γιατί δεν ξέρεις τι θα πει απελπισία.
Με περιφρονάς
όταν ακούς που σου ζητώ έστω τον οίκτο
και σαν αιχμάλωτη μπροστά σου υποκύπτω.
Με περιφρονάς, με περιφρονάς,
με περιφρονάς.

Μα αν δεν καταφέρω μια στιγμή κι εγώ να κλέψω
αυτά που έκλεψες αγάπη μου από μένα,
θα καταλάβαινες πως δεν μπορώ ν’ αντέξω
γιατί στα στήθια μου καρδιά έχω εσένα.

Με περιφρονάς, με περιφρονάς,
με περιφρονάς.