Κανένα μήνυμα λοιπόν
και στην οθόνη εγώ σχεδόν
κερί που τρεμοσβήνει αν θα στείλει.
Κανένα φως εδώ που ζω
και αυτός ο ήλιος που ζητώ
αλλού θα ανατείλει, δεν θα στείλει.

Ούτε μια λέξη τυπική
να σταματήσει η αναμονή
στον τοίχο να με στήνει, αν θα στείλει.

Κοιμήσου δεν θα στείλει
φιλάει άλλα χείλη
κρατάει άλλο σώμα αγκαλιά
εσύ πως νιώθεις δεν την αφορά.
Κοιμήσου δεν θα στείλει
απόψε αλλού θα μείνει
μην περιμένεις άδικα καρδιά
εδώ δεν επιστρέφει τελικά,
κοιμήσου δεν θα στείλει.

Που να σκορπίζεται ξανά
όσα μπαράκια είναι ανοιχτά
να βγει να με συγκρίνει, τι συγκρίνει;
Αυτή γεμίζει το κενό
και εγώ να αδειάσω δεν μπορώ
ότι θυμίζει εκείνη απ’ την μνήμη.

Ούτε μια λέξη τυπική
να σταματήσει η αναμονή
στον τοίχο να με στήνει, αν θα στείλει.

Κοιμήσου δεν θα στείλει
φιλάει άλλα χείλη
κρατάει άλλο σώμα αγκαλιά
εσύ πως νιώθεις δεν την αφορά.
Κοιμήσου δεν θα στείλει
απόψε αλλού θα μείνει
μην περιμένεις άδικα καρδιά
εδώ δεν επιστρέφει τελικά,
κοιμήσου δεν θα στείλει.