Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
134301 Τραγούδια, 272690 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

Μικρά στιχουργήματα Ii      
 
Στίχοι:  
Μαρία Τοπάλη
Μουσική:  
Αμελοποίητα


I.

Την αγκάλιασε, κι ένιωσε σαν
ν' αγκάλιαζε μενίρ:
η γυναίκα αυτή δεν είχε μέση,
μόνο αρχή και τέλος.

II.

Την κρίσιμη εποχή,
ο Θεός με φύλαξε
από τη Σύλβια Πλαθ.

III.

Πήγε να μπει στο νερό,
αλλά συνέχεια σκόνταφτε
στα μπουκάλια με τα μηνύματά της.

IV.

-Μεγάλη συγκίνηση σου λέω!
-Αλήθεια; Πόσο μεγάλη δηλαδή;

V.

Το Σύμπαν ήταν ένα παιδί που, όσο
σκεφτόταν, το κεφάλι του μεγάλωνε,
ώσπου στο τέλος τα χώρεσε όλα.

VI.

Ο ποιητής είναι άνθρωπος
στοχαστικός, με γνώση,
που γράφει σαν να τον έχουν μαγέψει.
Ενώ τον έχουν μαγέψει. Και η ποιήτρια;

VII.

-Εσύ από ποια μεριά ήσουν,
όταν έπεφτε η Κωνσταντινούπολη;

VIII.

Είμαι διπρόσωπη, ευτυχώς.
Διαθέτω και ρεζέρβα.




 Στατιστικά στοιχεία 
       Δημοφιλία: -
      Αναγνώσεις: 453
      Σχόλια: 0
      Αφιερώσεις: 0
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Αφιέρωσέ το κάπου
Νέα μετάφραση
Εκτυπώσιμη μορφή
Αποστολή με email
Διόρθωση-Συμπλήρωση
 
   
 
   cactus @ 16-02-2020


Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο