Εγώ ετοιμάζομαι να φύγω,
και εσύ σκοτώνεσαι να ‘ρθεις
δεν μας χωράει αυτός ο τόπος
τα λόγια αυτά θα θυμηθείς.

Σακατεμένος στο καράβι
σου είπαν Ευρώπη θα σταθείς,
για Αμερική πετάει ένας φίλος
και εγώ του λέω μην χαθείς.

Κι αυτή η Ιθάκη απ’ το Ιόνιο έχει φύγει
μα στο Αιγαίο δεν γυρίζω, δεν μπορώ,
έχω πνιγεί χίλιες φορές στα κύματα του,
κι εγώ κι εκείνοι που διψούσαν για νερό.

Κι οι δυο κρατάμε αγκαλιά ένα μωρό,
κι οι δυο ναυάγια στην ανάγκης τον χορό.

Εσύ τουλάχιστον παλεύεις
σε ξένη γη, καινούριο βήμα
κι ίσως ο χρόνος να γλυκάνει
γεύση αλμυρή που είχε το κύμα.

Εγώ μπερδεύω το όνομα μου
το πατρικό μου δεν γνωρίζω,
δρόμο στη θάλασσα γυρεύω
και μια στεριά, κάπου να ελπίζω.

Κι αυτή η Ιθάκη απ’ το Ιόνιο έχει φύγει
μα στο Αιγαίο δεν γυρίζω, δεν μπορώ,
έχω πνιγεί χίλιες φορές στα κύματα του,
κι εγώ κι εκείνοι που διψούσαν για νερό.

Κι οι δυο κρατάμε αγκαλιά ένα μωρό,
κι οι δυο ναυάγια στην ανάγκης τον χορό.