Ήταν πανσέληνος του Απρίλη
κι είχε αρχίσει να μυρίζει πασχαλιά.
Πάνω τ’ αστέρια μου ψιθύριζαν τον δρόμο
και τραγουδούσες λόγια αγάπης τρυφερά.

Ίσως η αύρα σου με κάλεσε κοντά σου
έτσι όπως βρέθηκα μπροστά σου ξαφνικά.
Μέσα στο πλήθος μόλις σ' άκουσα και σ' είδα
έμεινα ακίνητη για μερικά λεπτά.

Τι είναι η άνοιξη, μισή χωρίς αγάπη
αναρωτιέμαι τι είμαι εγώ χωρίς εσύ.
Τι είναι η ίδια η ζωή μέσα στον χρόνο
αν δεν την ζούμε κάθε μέρα απ' την αρχή.

Αυτά τα δυο λεπτά μου φάνηκαν αιώνας
πέρασε όλη η ζωή μου από μπροστά.
Άξαφνα σβήστηκε μεμιάς όλος ο χρόνος
σαν να γεννήθηκα απ' την αρχή ξανά.

Τι είναι η άνοιξη, μισή χωρίς αγάπη
αναρωτιέμαι τι είμαι εγώ χωρίς εσύ.
Τι είναι η ίδια η ζωή μέσα στον χρόνο
αν δεν την ζούμε κάθε μέρα απ' την αρχή.