Κανείς δεν ένιωσε τη δίψα της ψυχής μου
κανείς δεν πρόσεξε τη γύμνια της ζωής μου.
Κανείς δεν μπόρεσε να μπει μες στο μυαλό μου
κανείς δεν βρέθηκε να κλάψει στον καημό μου.

Μάνα αρχόντισσα, βασίλισσα, κυρά μου
είσαι φτερούγισμα αετού μες στην καρδιά μου.
Μάνα που κρύβεις θησαυρούς στην αγκαλιά σου
κρύψε με πάλι στα ολόχρυσα φτερά σου.

Κανείς δεν νοιάστηκε αν ζω ή αν πεθαίνω
κι ότι αγάπησα για μένα ήταν ξένο.
Κανείς δεν μπόρεσε να μπει μες στο μυαλό μου
κανείς δεν βρέθηκε να κλάψει στον καημό μου.

Μάνα αρχόντισσα, βασίλισσα, κυρά μου
είσαι φτερούγισμα αετού μες στην καρδιά μου.
Μάνα που κρύβεις θησαυρούς στην αγκαλιά σου
κρύψε με πάλι στα ολόχρυσα φτερά σου.