Το φεγγάρι δρεπανάκι πάνω από τις Τζιτζιφιές
κόβει νύχτες, παίρνει χρόνια και θερίζει ομορφιές.
Κάποιος κλέβει τη Ζαϊρα και χαράζει με σουγιά
πέντε μαχαιριές στο στήθος του φτωχού μαχαραγιά.

Ακροβάτισσα η νύχτα στην Τριάνα του Χειλά
πότε πίνει και τα σπάει, πότε κλαίει σιωπηλά.
Στο θεό κρυφά μιλάει με θλιμμένες προσευχές
μιαν αγάπη καταριέται και δεν νιώθει ενοχές.

Το φεγγάρι ξημερώνει σε μπουκάλια αδειανά
τέτοιες νύχτες, τέτοια χρόνια δεν θα δει ποτέ ξανά.
Δε θα δει και τη Μαρίκα να πετάει σαϊτιές
να φεγγοβολά στο πάλκο με αγγέλων στρατιές.

Ακροβάτισσα η νύχτα στην Τριάνα του Χειλά
πότε πίνει και τα σπάει, πότε κλαίει σιωπηλά.
Στο θεό κρυφά μιλάει με θλιμμένες προσευχές
μιαν αγάπη καταριέται και δεν νιώθει ενοχές.