Μ' ένα κόκκινο καπέλο, πάνω σε μια άγρια μηχανή,
ταξίδευες μέσα στη νύχτα, η αλήθεια να φανεί.
Μ' ένα κόκκινο καπέλο κι έναν κόκκινο ουρανό στην αγκαλιά.
Η αγκαλιά σου που χωρούσε χιλιάδες όνειρα, φιλιά.

Για να χαρούνε οι εργάτες.
Να γελάνε τα παιδιά
με τα όνειρα στις πλάτες, κι οχι πια σε βρώμικα νερά.
Σου λέω, να χορεύουν τα λουλούδια με τον έρωτα αγκαλιά!
Ναι, στον άνεμο τραγούδια και φιλια!
Ταξιδεύω μ' ένα κόκκινο καπέλο.

Μου 'λεγες ''ταξιδεύω μ' ένα κόκκινο καπέλο
κι έναν κόκκινο ουρανό στην αγκαλιά''.

Νίκο Μπελογιάννη σε θυμάμαι
και το τραγούδι αυτό τον ίσκιο σου φυλά
Θέλει ψυχρό μυαλό, ζεστή καρδιά και χέρια καθαρά.
Να δεις τον άνθρωπο ψηλά!