Σύννεφα
μέσα στα μάτια σου το εφήμερο, έπιανα,
σ’ ήθελα
άλλη τροπή πήραν τα γήινα, έχανα.

Μα η αγάπη δεν μετρά
ύψη, βάθη κι αποστάσεις,
δε χαρίζει πουθενά στιγμές,
παίξε κι ας χάσεις.

Βγες ήλιο να δεις,
αφήσου σ' ότι σε πονάει
βγες και ας χαθείς στο ρήμα της ζωής.
Βγες κόσμο να δεις,
εικόνα που σε προσπερνάει
πιες απ' τους χυμούς στο δέντρο της ζωής.

Έπεφτα
στη δίνη σου καινούργια θάλασσα, έβρισκα,
σίγουρα,
δεν είναι για μένα αυτά τα σίγουρα, γέλαγα.

Μα η αγάπη δεν μετρά
ύψη, βάθη κι αποστάσεις,
δε χαρίζει πουθενά στιγμές,
παίξε κι ας χάσεις.

Βγες ήλιο να δεις,
αφήσου σ' ότι σε πονάει
βγες και ας χαθείς στο ρήμα της ζωής.
Βγες κόσμο να δεις,
εικόνα που σε προσπερνάει
πιες απ' τους χυμούς στο δέντρο της ζωής.

Σε μία στάση μία πλατεία
νύχτες είναι ή φως,
γράψε τώρα ιστορία
μη με ρωτήσεις πώς.

Βγες ήλιο να δεις, αφήσου σ' ότι σε πονάει
βγες και ας χαθείς στο ρήμα της ζωής.
Βγες κόσμο να δεις, εικόνα που σε προσπερνάει
πιες απ' τους χυμούς στο δέντρο της ζωής.