Με φωτιά και θάλασσα σου ‘χτισα φωλιά
σ’ έπινα κι ανάσαινα στα κλεφτά φιλιά.
Στην άμμο που κυλήσαμε το όνομα μας γράφει
και ότι ακουμπήσαμε το έκαψε τ’ αλάτι.

Αγάπη μου που να 'σαι
ψάχνω να σε βρω,
ποιος ξέρει αν με θυμάσαι
να ξέρεις σ’ αγαπώ.

Με αστέρι κέρινο φώτιζα κρυφά
το κορμί τ’ αέρινο στην ακρογιαλιά.
Στην άμμο όσα ζήσαμε με καίνε αυτά τα βράδια
νύχτες που στολίσαμε τ’ αστέρια με πετράδια.

Αγάπη μου που να 'σαι
ψάχνω να σε βρω,
ποιος ξέρει αν με θυμάσαι
να ξέρεις σ’ αγαπώ.