Χτύπησε το τηλέφωνο κι ένοιωσα να ‘χω ρίγη
Για μια στιγμή αισθάνθηκα πως ήμουνα θεός.
Είπα: θα με θυμήθηκε εκείνη που ‘χει φύγει
Μα ήταν απ’ τη Eurobank κι από την Πειραιώς.

Δεν ξέρω πια πού βρίσκεται, ούτε αν με θυμάται
Και μοναχός μου σκέφτομαι στο χείλος του γκρεμού:
Εκτός από τις Τράπεζες κανείς δε σε θυμάται
Σε τούτο το μοναχικό ταξίδι του χαμού

Χτύπησε το τηλέφωνο και είπα: το μωρό μου
Να δεις που το μετάνοιωσε κι έγινε λογική
Και άρχισα σιγά σιγά να ζω το όνειρό μου
Μα ήταν απ’ την Alpha-Bank κι από την Εθνική.

Δεν ξέρω πια πού βρίσκεται, ούτε αν με θυμάται
Ούτε γιατί με άφησε στο χείλος του γκρεμού
Εκτός από τις Τράπεζες κανείς δε σε θυμάται
Σε τούτο το μοναχικό ταξίδι του χαμού