Σαν το φως τις νύχτες που αργοσβήνει
κι η βροχή που όνειρα ξυπνά
μιά ευχή τα μάτια πάλι κλείνει
και μιά σκέψη πάλι πίσω με κρατά
Σαν σκιά στο πέρασμα του χρόνου
που στην ίδια πάλι θέση σταματά
ενά βλέμμα περιμένει ν΄αντικρίσει
πριν χαθεί για άλλη μιά φορά
πριν χαθεί για άλλη μιά φορά

Κι όλο ψάχνω μες στους δρόμους την μορφή σου
μες στο πλήθος πάλι μόνος τριγυρνώ
σαν κλωστή τώρα κρατιέμαι απ΄τη ζωή σου
κι ένα χέρι περιμένω να πιαστώ

Κι όταν πιά η νύχτα ξημερώσει
και η ελπίδα μου στις ώρες της χαθεί
μιά ανάμνηση μέσα μου θα ριζώσει
στα όνειρα μου μόνο θα ΄ναι ζωντανή
στα όνειρα μου μόνο θα ΄ναι ζωντανή