Υπάρχει πάντα δωμάτιο για μας
σ’ αυτό το ξενοδοχείο.
Ένα ποτήρι νερό αν διψάς
και φαγητό στο ψυγείο.

Υπάρχει πάντα ένα στρώμα μικρό
που ξέρει να σε χωρέσει.
Κι ένα συρτάρι που μένει κενό
να βρουν τα ρούχα σου θέση.

Υπάρχει εδώ μια κουβέντα να πεις
ή ένα χαζό αστείο
τις νύχτες της πιο μεγάλης ντροπής
που μετανιώνεις το αντίο.

Όπου κι αν είσαι να μην το ξεχνάς,
το θέμα δεν έχει κλείσει.
Κάνει παζάρια η μοίρα για μας,
δεν το ‘χει αποφασίσει.

Αυτό είναι ένα τραγούδι που δεν,
δεν ξέρει πώς να τελειώσει.
Που δεν πηγαίνει ποτέ στο ρεφρέν,
ποτέ στο ρεφρέν.

Υπάρχει ένα γαμώτο για μας
κι ένα λευκό εισιτήριο
για να ‘ρθεις πίσω απ’ όπου κι αν πας,
όπου κι αν πας.