Σε τούτο το έργο, αν καλοκοιτάξεις, υπάρχει αυτή
η υπόγεια συνέχεια, κρυφή αλυσίδα, κάτι αφανέρωτες
ανταποκρίσεις, δίχτυ πολύπλοκο ή αθόρυβος μηχα-
νισμός. Στο πάνω πάτωμα κινούνται ρυθμικά τα ε-
πιπολής στοιχεία, λέξεις, δεσίματα και αναφορές,
στιβάδες, στρώματα της γλώσσας. Στο κάτω πάτωμα
χωνεύει ο μύθος. Μην προσπαθήσεις να τον βγάλεις
από τη φωλιά του, δεν εξαγοράζεται. Είναι ένα ζώο
ογκώδες και κακό, δε θέλει φως, δαγκώνει τη σιωπή
του.