Παιδί του χάους σε σημαδεύουν
Κι έχουνε φτιάξει για σένα κελί
Θα σε ποτίσουν κρασί της λήθης,
Δε θέλει άλλο αλάτι αυτή η γη

Εκεί που θα σαι, τις νύχτες μόνο
Κρυφά θα μπαίνει του φεγγαριού το φως
Ο κόσμος ήταν μικρός για σένα
Κι όταν θα φύγεις, θα γίνει πιο φτωχός

Μεγάλος δρόμος περνάει τώρα
Εκεί που πρώτα υψώνονταν βουνά
Φωνές πνιγμένες σ’ αποτελειώνουν
Κανείς δε θέλει μαζί σου να πονά

Και εγώ θ’ ανέβω στο φεγγαράκι
Και θα γλιστρήσω επάνω σου γλυκά
Φιλί θα γίνω στα βλέφαρά σου
Χάδι που βρίσκει σημάδια μυστικά