Μες στο δωμάτιο το άδειο πως θα ζήσω
ότι δεν θα ‘ρθει την καρδιά μου πως θα πείσω.
Τ’ άδειο ποτήρι μου και πάλι το γεμίζω
μες στο μεθύσι μου εκείνη αντικρίζω.

Δεν το πιστεύω, δεν το πιστεύω
για πάντα έφυγε εκείνη που λατρεύω.
Δεν το πιστεύω, δεν το πιστεύω
πως θα γυρίσει την καρδιά μου κοροϊδεύω.

Τ’ άδειο κρεβάτι μου μονάχος αντικρίζω
οι αναμνήσεις με πληγώνουν και δακρύζω.
Τ’ άδειο ποτήρι μου και πάλι το γεμίζω
μες στο μεθύσι μου εκείνη αντικρίζω.

Δεν το πιστεύω, δεν το πιστεύω
για πάντα έφυγε εκείνη που λατρεύω.
Δεν το πιστεύω, δεν το πιστεύω
πως θα γυρίσει την καρδιά μου κοροϊδεύω.