Άσε τα ήξεις αφήξεις ουκ
Στον έρωτα να μπαίνεις γενναιόδωρα
Να κάθεσαι με ορμή και να αντέχεις
σαν το πληγιασμένο σώμα του Μαρξ
στην ιδρωμένη του καρέκλα

Έτσι
που να ’χουν οι κατοπινοί
κουνώντας αργά το κεφάλι τους
να λένε

Μα ναι ήταν μια βέβαιη καταδίκη