Υγρό ζωγράφιζες τοπίο,
τα φύλλα στρώμα μαλακό·
ορίζοντας - περίγραμμα κλειστό,
η φύση να νεκρώνεται στο κρύο.

Της θάλασσας καμία μνήμη,
στη λαμαρίνα η σκουριά
της ιστορίας η φυρονεριά
καλάμια, ανάσες, παφλασμός στη λίμνη.

Και τώρα κύκνοι απορημένοι
σημάδια ψάχνουν στο νερό
κι αυτό σαν κάτοπτρο μοιάζει λερό,
το βλέμμα τους να πνίξει περιμένει.

Εδώ αλάτι δεν καρπίζει,
στην πλάβα πίσσα σκοτεινή,
της πέστροφας οι πλόες φωτεινοί
αντίθετα στο ρεύμα που ελπίζει.