Φεύγεις και ξανάρχεσαι από ‘ναν άλλο κόσμο,
ανάλαφρος και φωτεινός,
αφήνεις πίσω προσευχές και μεταμέλειες,
αντίδωρα και μελωδίες.
Σ’ άλλες σελίδες θ’ αποθέσεις
του χρόνου το μέλι για να γλυκάνει
της δυστυχίας το φαρμάκι.
Αυτοί που ακολουθούν θα βρούνε τα σημάδια,
θα τα φωτίσουνε.
Σαν χρονοδίφες θα χαθούν
στη μαύρη τρύπα της ιστορίας.