Χρόνια τώρα επιστρέφεις στον κήπο της παιδικής σου ηλικίας.
Το ρίγος αδυνατείς να αισθανθείς του πρώτου πυρετού.
Όλα εδώ χειμέρια εν μέσω θέρους.
Ανάβεις φώτα, σβήνεις αποτυπώματα,
βαφτίζεσαι μες στη φωτοχυσία
αναληπτόμενος.
Τα χρόνια που ξόδεψες μετράς
αντίστροφα τοκίζοντας μελλοντικές ηδονές,
έρωτες ιδανικούς, αγάπες ατελέσφορες.
Τις ρίζες πρόσεξε.
Την αναγέννησή τους μην αναστέλλεις.