Τώρα που δε με ξέρεις, δεν σε ξέρω,
Έρχομαι πιο συχνά στο στέκι μας,
Το ξέρεις.

Και συ ρωτάς τι λεν για σένα,
Κι εγώ δεν ξέρω τι να πω,
Μπερδεύομαι.

Τώρα που οι μέρες μας γεμίσαν ψευδαπόστολους,
Εσσαίους, Σαδδουκαίους, Φαρισαίους,
Έρχομαι κάθε μέρα και σε βρίσκω,

Δύσκολοι χρόνοι , σκωληκόβρωτοι καιροί,
Και συ ρωτάς, όλο ρωτάς,
Κι εγώ μπερδεύομαι.

Και ξέρεις, Κάρολε, αν επιμένεις,
Χωρίς το όνειρο η κάθε μέρα μας
Είναι αμαρτία.