Άλλες αποσκευές δεν έχω παρά μόνον
αυτές με τις οποίες γεννήθηκα.
Έτσι έφθασα μια νύχτα στον κόσμο
κουβαλώντας στους ώμους
το αινιγματικό μου φορτίο.
Θα θυμάμαι για πάντα την ασφυξία
και το σκοτάδι και τον τρόμο της γέννησής μου
μέσα σ’ ένα τραίνο που ταξίδευε προς το άγνωστο.
Εγώ που δεν αγάπησα άνθρωπο κανέναν,
αγάπησα μόνο τα μεγάλα ετοιμοθάνατα άστρα
και τους μακρινούς πλανήτες που φλέγονται.
Αγάπησα παράφορα μια φτωχή άρρωστη κοπέλα·
μια νύχτα άκουσα τη φωνή της να τραγουδά
κάτω απ’ το παράθυρό μου πριν σβήσει για πάντα
και ονομαζόταν Σουλαμίτ· και τα μαλλιά της
ήταν από στάχτη.