Άδεια πόλη η ζωή μας
κι ήταν όλα επιλογή μας
τώρα ζεις το όνειρο σου
με τον νέο άνθρωπο σου.

Οι παράλληλοι οι δρόμοι
δε χρειάζονται συγνώμη
μη ρωτάς πως τα περνάω
ένα μόνο σου ζητάω.

Να την αγαπάς πιο πολύ από μένα
πίσω μη γυρνάς τέλειωσα για σένα.
Να την αγαπάς μα ότι και να πούμε
θα ’ρθει η στιγμή να συναντηθούμε.

Κι αν σας δω αγκαλιά εντελώς ξαφνικά
το θυμό πες μου πως να συγκρατήσω.
Θα χαθεί το μυαλό κι ότι βρω θα σας πω
σ’ αγαπώ όμως δε γυρίζω πίσω.

Άδεια όνειρα και λόγια
μα του χρόνου τα ρολόγια
είναι πια σταματημένα
δε μετράμε πια σαν ένα.

Κλείσε πίσω σου τη πόρτα
δες μπροστά σου τόσα φώτα
δε μου αξίζει να με έχεις
κοίτα εκείνη να προσέχεις.