Που πας απόψε μόνη,
σε λίγο ξημερώνει
σημάδια τόσης θλίψης
με τι θα τα καλύψεις;

Εκεί που θα ξαπλώσεις
τι σου ’μεινε να δώσεις,
καρδιά, ψυχή και σώμα
τα έχω εγώ ακόμα.

Μου αρκεί
που επάνω σου έχει μείνει χαραγμένο.
το ποιος είμαι και για σένα τι σημαίνω,
δε με σβήνεις τόσο απλά σου το ’χα πει.

Μου αρκεί
το όνομά μου έχει γραφτεί με κεφαλαία.
κάθε βράδυ θα ’μαι η σκέψη η τελευταία
και η πρώτη όταν ξυπνήσεις το πρωί, μου αρκεί.

Που πας απόψε μόνη
με βλέμμα που ματώνει
κι αν γύρω σου είναι τόσοι
κανείς δε θα σε νιώσει.

Εκεί που θα ξαπλώσεις
τι σου ’μεινε να δώσεις,
καρδιά, ψυχή και σώμα
τα έχω εγώ ακόμα.

Μου αρκεί
που επάνω σου έχει μείνει χαραγμένο.
το ποιος είμαι και για σένα τι σημαίνω,
δε με σβήνεις τόσο απλά σου το ’χα πει.

Μου αρκεί
το όνομά μου έχει γραφτεί με κεφαλαία.
κάθε βράδυ θα ’μαι η σκέψη η τελευταία
και η πρώτη όταν ξυπνήσεις το πρωί, μου αρκεί.