Δυο ματάκια, δυο χειλάκια
μου ‘χουν κάψει την καρδιά,
στης Αθήνας τα σοκάκια
σαν γυρνώ κάθε βραδιά.

Μόνος μου έμεινα τώρα
που πίνω γλυκό κρασί
μα σοφάρω τι να κάνω
αφού πάντα σ’ αγαπώ.

Πόπη, μικρούλα μου Πόπη
τα δυο σου χείλη ανάβουν φωτιά
κι όταν φιλάκι μου δώσουν
νιώθω λαχτάρα στην καρδιά βαθιά.

Σαν το λουλούδι μοιάζεις γλυκιά μου
και σαν τραγούδι νιώθω μυστικά
κάτι που μοιάζει με θαύμα
στην αγκαλιά σου όταν γέρνω γλυκά.