Διαβάζοντας ποίηση κι ακούγοντας τη λειτουργία
του γειτονικού ναού της Κοιμήσεως της Θεοτόκου
ο χρόνος χάνει τη σημασία του
Το καράβι μας αναπαύεται στο λιμάνι. Κι εμείς
μετά τη ναυμαχία της Σαλαμίνας χρειαζόμαστε ξεκούραση
στις ακλόνητα ιωνικές Κυκλάδες του μέλλοντος
Προχθές άλλωστε αποχαιρετούσαμε στη Ρήνεια
τον τελευταίο βαριά λαβωμένο σύντροφο
στο στερνό του ταξίδι

ΟΙ ΕΤΑΙΡΟΙ ΚΕΡΔΩΝΙ
ΚΕΡΔΩΝ
ΧΡΗΣΤΕ ΧΑΙΡΕ

Σε λίγες μέρες θα φορτώσουμε παριανό μάρμαρο
που εναγωνίως ο Πραξιτέλης κι ο Σκόπας περιμένουν
Κι αφού το παραδώσουμε, γυρνώντας στον χρόνο
θα ξαναλύσουμε κάβους
και θα γνωρίσουμε τον Αρχίλοχο σ’ όλον τον κόσμο