Βύθισα τη σκέψη μου
μέσα στο σκοτάδι
είχα χάσει τα πάντα
σε μια στιγμή
Εμαθε το σώμα μου
στο δικό σου χάδι
η καρδιά μου σκοτώνει
τη λογική

Φυλάκισέ με στα όνειρά σου
μου φτάνει κι ας μην είμαστε μαζί
τις νύχτες να’μαι πιο κοντά σου
ποτέ να μην ξανάρθει το πρωί

Φυλάκισέ με στα όνειρά σου
μου φτάνει κι ας μην είμαστε μαζί
τις νύχτες να’μαι πιο κοντά σου
ποτέ να μην ξανάρθει το πρωί

Οσο κι αν προσπαθώ μαζί σου να δεθώ
εσύ με αποφεύγεις συνεχώς
κι εγώ σαν δρόμος δίχως φως

Ημουν το φεγγάρι σου
κι ήσουν ο ουρανός μου
τώρα σύνεφα μπορώ να δώ
Ημουν πάντα πλάι σου
ήσουν ο άνθρωπός μου
τώρα λόγια δεν βρίσκω
για να σου πω

Φυλάκισέ με στα όνειρά σου
μου φτάνει κι ας μην είμαστε μαζί
τις νύχτες να’μαι πιο κοντά σου
ποτέ να μην ξανάρθει το πρωί

Φυλάκισέ με στα όνειρά σου
μου φτάνει κι ας μην είμαστε μαζί
τις νύχτες να’μαι πιο κοντά σου
ποτέ να μην ξανάρθει το πρωί

Όσο κι αν προσπαθώ μαζί σου να δεθώ
εσύ με αποφεύγεις συνεχώς
κι εγώ σαν δρόμος δίχως φως

Φυλάκισέ με στα όνειρά σου
μου φτάνει κι ας μην είμαστε μαζί
τις νύχτες να’μαι πιο κοντά σου
ποτέ να μην ξανάρθει το πρωί

Φυλάκισέ με στα όνειρά σου
μου φτάνει κι ας μην είμαστε μαζί
τις νύχτες να’μαι πιο κοντά σου
ποτέ να μην ξανάρθει το πρωί