Τα κορίτσια στην Πάρο πηγαίνουν τρία-τρία
Σε μιαν απ’ αυτές τις τριάδες είδα τις Ώρες
σε μιαν άλλη τις Χάριτες
σε μια τρίτη τριάδα τις Μοίρες κ.ο.κ.
Τις Ερινύες μου δεν τις απάντησα ακόμη
από μέρα σε μέρα, από ώρα σε ώρα
θα γίνει κι αυτό
Όχι ότι τις φοβάμαι
αλλά για την περίσταση αυτή
είμαι παράξενα ντυμένος
Όταν τις συναντήσω, θα πετάξω
τα άμφια του ιερέα για την καστανή
την πανοπλία του πολεμιστή για την ξανθιά
και τον λινό χιτώνα του ποιητή για τη μελαχρινή
κι ολόγυμνος θα αλαλάξω:
«Σας εξόρκισα
σας πολέμησα
σας ύμνησα
Απόμεινε να σας λατρέψω
Ιδού λοιπόν το σώμα του Ορφέα. Είναι δικό σας
κάντε το ό,τι θέλετε»
Πού ξέρει κανείς;
μπορεί να έχουν ερωτικές διαθέσεις
και να μη μου κάνουνε κακό
μα τ’ άκρο αντίθετο
Άλλωστε, όλες οι γυναίκες του κόσμου
–ω! να ‘ξεραν–
κουβαλάνε τόσο έρωτα μέσα τους
που δεν τον σηκώνουν όλα τα πλεούμενα του κόσμου
Κι εγώ, είμαι τόσο γεμάτος έρωτα
που και να φταρνιστώ φοβάμαι ακόμα
Φουλ του έρωτα.