Χαλκιδική
σε κάποια παραλία, μεσημέρι.
«Να παίξουμε θείο;»
Γυρνώ και τι να δω:

Ένα ηλιοκαμένο τζιτζίκι
κι ένα χαμίνι τριζόνι
με τα κλαπατσίμπανά τους.
«Λαλάτε το ρε μάγκες.»

Και δως του γλέντια
και δως του νταλκάδες.
Η θάλασσα μες στο χορό.

«Τι έχουμε; μεράκια;
φουσκοθαλασσιές;
Αχ, μόνο εσύ μεθάς από το ίδιο σώμα.»