Χτυπούν σαν ράμφη πελαργών, σαν μηχανές μαρσάρουν
Καθώς με νεύρο αντηχούν χαράματα τα στάρια
Δουλειά θα πιάσουν οι βαφείς στη Θήρα, στ’ Ακρωτήρι
Θ’ αναστατώσουν πάπυρους, πιθήκους, χελιδόνια

Αρνιά ο Εύμαιος ξεγεννά, βαρύς γαυγίζει ο Άργος
Κι επάνω του χαϊδεύονται οι νότες της φλογέρας
Στη Σαλονίκη, στον Πειραιά, βήχουνε τα φουγάρα
Και ξεφυσώντας ράθυμα τον Ήλιο κοσκινίζουν

Απάνω στη μοσχοβολιά που τα ψωμιά υφαίνουν
Γλιστρούν τις παντοφλίτσες τους νοικοκυρές παιδούλες
Ρίχνοντας μια κλεφτή ματιά στην τράτα που επιστρέφει

Λένε καλή ξεκούραση, στη βραδινή τη βάρδια
Σαν ράμφη κροταλίζοντας τριγύρω τα παντζούρια
Και ξεψυχούν τα όνειρα του δυστυχή ανέργου