Ποιος ήρθε έτσι ξαφνικά
είναι η αγάπη μες τη νύχτα
να σου πει μια καληνύχτα.
Και την πόρτα σου χτυπά
μα εσύ δεν θέλεις να ανοίξει
κι όμως πνίγεσαι στην θλίψη αρκετά.

Της λες πια αρκετά
δε θες κανέναν πάλι απόψε απ’ τα παλιά.

Μη σκεφτείς ξανά
και την πόρτα σαν ακούσεις δυνατά να σου χτυπά,
άνοιξε την κι η αγάπη θα περάσει με χαρά
και την μπόρα θα σου διώξει απ’ την καρδιά.

Είναι τραγικό
όσο πόνο και να νιώθεις, διώξε το εγώ,
την αγάπη άμα διώξεις θα ‘ναι πια αργά
τον καιρό σου θα περνάς με συντροφιά την μοναξιά.

Ποια του έρωτα φωτιά
ήρθε τον πόνο σου να σβήσει
και την καρδιά σου να δροσίσει με φιλιά.
Με μια αγκαλιά καημού αγέρι όταν φυσήξει
τη θλίψη σου να πνίξει στα βαθιά του έρωτα νερά
που εκεί μπορείς μέσα να βρεις παρηγοριά.

Μη σκεφτείς ξανά
και την πόρτα σαν ακούσεις δυνατά να σου χτυπά,
άνοιξε την κι η αγάπη θα περάσει με χαρά
και την μπόρα θα σου διώξει απ’ την καρδιά.

Είναι τραγικό
όσο πόνο και να νιώθεις, διώξε το εγώ,
την αγάπη άμα διώξεις θα ‘ναι πια αργά
τον καιρό σου θα περνάς με συντροφιά την μοναξιά.