Πάντα έλεγες πως θα αντέξω πως θα ‘μαι η πιο δυνατή
στην αναπόφευκτη σύγκρουση με εσένα απέναντι.
Ξέρω όμως πως αν δεν σε έχω τι θα έχει νόημα πια,
δες πως τρέμει και πως ραγίζει η άγρια καρδιά.

Σε εκείνο το φιλί που κόβει τα χείλη
κομμάτια με σπάει και με συντρίβει,
πόνεσε με αν αυτό είναι που θες
την τελευταία λέξη μόνο μη λες.

Δως μου καρδιά να ζω από εσένα
κάτι δικό σου κι ας είναι ψέμα,
έτσι ξέρω να είμαι πιο δυνατή
ήσουνα το πιο δυνατό μου χαρτί.

Όση αγάπη σου είχα δώσει άλλο τόσο πονώ
μα για το λίγο που είχες νοιώσει εγώ θα προσπαθώ.
Με τον άνεμο δυναμώνει μαζί και η φωτιά
δεν φοβάται θύελλες και ανέμους η άγρια καρδιά.

Σε εκείνο το φιλί που κόβει τα χείλη
κομμάτια με σπάει και με συντρίβει,
πόνεσε με αν αυτό είναι που θες
την τελευταία λέξη μόνο μη λες.

Δως μου καρδιά να ζω από εσένα
κάτι δικό σου κι ας είναι ψέμα,
έτσι ξέρω να είμαι πιο δυνατή
ήσουνα το πιο δυνατό μου χαρτί.